Βλέπουμε τον αγώνα του Αστέρη και της Αργυρώς να υπερασπιστούν την αγάπη τους και τη σχέση τους στο εχθρικό περιβάλλον που έχουν φτιάξει οι οικογένειες τους χρόνια πριν. Μέσα σε έναν αιματοβαμμένο καμβά προσπαθούν να ζωγραφίσουν τη χαρά του ερωτά τους. Ομως, αυτό όχι μόνο δεν θα μπορέσουν να το κάνουν ποτέ, αλλά και οι ίδιοι θα βάψουν τα χέρια τους με αίμα.
Όπως θα δούμε, ο Πέτρος μαθαίνει τη σχέση της αδελφής του με τον Αστέρη και γίνεται έξαλλος, η Αργυρώ δεν του μιλάει και ο Αστέρης μάταια προσπαθεί να του πει ότι αγαπάει την αδελφή του και ότι αυτός δεν έχει κανένα πρόβλημα με την οικογένεια του. Ολα αυτά όμως δεν έχουν να κάνουν με το άγριο φονικό που θα παρακολουθήσουμε να συμβαίνει σε πάνω από έναν μήνα από τώρα. Ολα αρχίζουν από μια παρεξήγηση, όταν ο Πέτρος τσακώνεται με τον Μανόλη εξαιτίας του σκύλου του. Ο Μανόλης, επειδή είναι ενοχικός, βλέπει στον ύπνο του έναν εφιάλτη με τον Πέτρο και αρχίζει να φωνάζει «Αυτός είναι. Ο Πέτρος Βρουλάκης». Τον ακούει ο Θοδώρα η αδελφή του, που τα έχει μαζεμένα στον Πέτρο και θέλει να τον εκδικηθεί επειδή την έχει απορρίψει και τον ηχογραφεί. Με αυτό σαν αποδεικτικό στοιχείο ενοχοποιεί τον Πέτρο για τη δολοφονία του Στεφανή. Η αστυνομία, από την άλλη, μιλάει με τους Σταματάκηδες καθώς δεν μπορεί να πειστεί για την ενοχή του, ενώ η Αργυρώ εκνευρισμένη με όλη αυτή την κατάσταση, ζητάει από τον Αστέρη να χωρίσουν οριστικά.
Ο Αστέρης δεν μπορεί να πιστέψει όλα όσα καταλογίζουν στον Πέτρο και ειδικά όταν ανακαλύπτει ότι η Αργυρώ του έχει πει ψέματα για το άλλοθι του Πέτρου και ότι ποτέ δεν ήταν μαζί στο κτήμα που είχαν πει ότι ήταν την ώρα του φονικού του Στεφανή. Ο Αστέρης, χαμένος από όλες αυτές τις αποκαλύψεις αρχίζει να ψάχνει τον Πέτρο προκειμένου να μιλήσουν και να του δώσει τις κατάλληλες εξηγήσει. Στο μεταξύ η αστυνομία δεν έχει πειστεί ότι ο Πέτρος είναι ένοχος και έτσι είναι ακόμα ελεύθερος και ζει τον ερωτά του με τη Σεμίνα. Σε μια τέτοια κατάσταση τον βρίσκει ο Αστέρης. Σε ένα χωράφι όπου είναι με τη Σεμίνα και μάλιστα σε ερωτικές περιπτύξεις. Ο Αστέρης έξαλλος ορμάει στον Πέτρο κι αρχίζει να του φωνάζει: «Εσύ τον σκότωσες; λέγε». Ο Πέτρος αρχίζει κι αυτός να τον σπρώχνει και όταν βλέπει την κατάσταση να ξεφεύγει, λέει στη Σεμίνα: «Φύγε, πήγανε στο αυτοκίνητο και περίμενε με». Η Σεμίνα τρομαγμένη μπαίνει στο αυτοκίνητο της, ενώ οι δύο άντρες έρχονται στα χέρια. Η κατάσταση έχει, φτάσει στα όρια και ο Πέτρος για να σταματήσει τον Αστέρη αρχίζει να φωνάζει: «Τι κάνεις ρε; Ασε με, τρελάθηκες;». Κι ενώ ο Αστέρης αρχίζει να τον χτυπάει, ο Πέτρος για να τον φοβίσει και να τον κάνει να σταμάτησε, βγάζει το όπλο του και πυροβολεί στον αέρα.
Ο Αστέρης τρομάζει, δεν καταλαβαίνει ότι ο Πέτρος το έκανε για να σταματήσει και να φύγει. Νομίζει ότι πάει να τον σκοτώσει κι αυτόν, όπως έκανε και με τον Στεφανή και βγάζει κι αυτός το δικό του όπλο και πυροβολεί, η σφαίρα όμως χτυπάει στο καπό του αυτοκινήτου και στη συνέχεια εξοστρακίζεται και βρίσκει τον Πέτρο στην καρδιά. Το κακό έχει γίνει μπροστά στα μάτια της Σεμίνας, που έχει δει ότι όλο αυτό στην ουσία ήταν ένα ατύχημα. Ομως το αποτέλεσμα είναι ένα. Ο Αστέρης έχει σκοτώσει τον Πέτρο, από μια παρεξήγηση, από ένα λάθος, από την κακιά ώρα, όπως λέει ο ίδιος. Ο Πέτρος είναι νεκρός μέσα στα αίματα και ο Αστέρης φεύγει σαν τρελός. Δεν ξέρει τι να κάνει, δεν ξέρει πού να πάει. Εχει γίνει φονιάς και αυτό δεν το αντέχει. Τα άσχημα μαντάτα δεν αργούν να φτάσουν. Ολος ο τόπος βουίζει ότι ξανάναψε η βεντέτα, ότι και πάλι ένας Σταματάκης σκότωσε έναν Βρουλάκη.
Ο Αστέρης είναι ράκος και αμέσως τρέχει στον αδελφό του και τη μάνα του. Τρέμοντας και κλαίγοντας του λέει όλη την αλήθεια: «Δεν ήθελα να τον σκοτώσω. Δεν πήγα να τον σκοτώσω. Εβγαλε όπλο και έριξε κι εγώ απλά για να τον φοβίσω. Δεν του έριξα, το ορκίζομαι. Στο αυτοκίνητο χτύπησε η σφαίρα», τους λέει. Η Καλλιόπη,όπως αναφέρει το περιοδικό Tv24, προσπαθεί να τον συνεφέρει όταν ο Αστέρης της λέει: «Θα πάω τώρα κιόλας να παραδοθώ. Ηταν ατύχημα, έχω και μάρτυρα ότι δεν τον σημάδεψα». Η Καλλιόπη τον αγκαλιάζει: «Δεν πρόκειται να πας πουθενά», του λέει και ο Μαθιός που τον ακούει και του έχει κοπεί η ψυχή από τις ενοχές, που για χάρη του ο αδελφός του έβαψε τα χέρια του με αίμα, αναλαμβάνει αυτός την κατάσταση.
