Ο Ζάχος Χατζηφωτίου γεννήθηκε στην Πλάκα στις 28 Σεπτεμβρίου 1923. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην Κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, απέδρασε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στην πολιορκία του Τομπρούκ, και μετά συμμετέχοντας στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία, η οποία μπήκε πρώτη στο Ρίμινι της Ιταλίας, όπου και παρασημοφορήθηκε.
Στα Δεκεμβριανά, η ταξιαρχία υπό τις διαταγές του ανέλαβε την εκδίωξη μικρού θύλακα του ΕΑΜ που είχε καταφύγει κοντά στο ρεύμα του Αρδηττού χωρίς θύματα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Μετά το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του εργάστηκε στις επιχειρήσεις της οικογένειάς του βιομηχανία και εμπόριο υφασμάτων μέχρι το 1956. Από το 1956 και μέχρι το 1962 διετέλεσε διευθυντής εκδοτικού οίκου στο Παρίσι. Την περίοδο 1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 εμφανίζεται πλέον ως συγγραφέας και δημοσιογράφος. Χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο» με το ψευδώνυμο «Ίακχος» από το 1975 και στα «Νέα» ως «ο Διακριτικός» από το 1977. Εργάστηκε στην τηλεόραση και έγινε γνωστός από την εκπομπή «Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου».
Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Τα εν οίκω… εν Δήμω», «Πωλείται Συνείδησις», «Συννεφιάζει και στη Μύκονο», «Πάντα την Κυριακή», «Ο Ίακχος κι εγώ», «100 εκπομπές», «Χιούμορ και ζωγραφική», «Τα Μονοπάτια του Πολέμου» και άλλα.
Είναι μέλος του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών και τέως μέλος του ΔΣ της ΕΛΠΑ.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έγινε ευρύτερα γνωστός από το τηλεοπτικό πεντάλεπτο κοινωνικής κριτικής και ως κοσμικογράφος, ένας «μπον βιβέρ» με πολλές αναμνήσεις της αθηναϊκής ζωής. Ομιλεί αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και ιταλικά.
Την είδηση της νοσηλείας του στο νοσοκομείο είχε επιβεβαιώσει με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Νίκος Μαστοράκης – ο οποίος διατηρούσε στενή φιλία με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα:
Μαθαίνω οτι ένας πολύ φίλος, αν και πότε “κολλητός,” ο Ζάχος ή αλλιώς Ζαχούλης, κατά κόσμον Ζάχος Χατζηφωτίου, μπήκε σήμερα επειγόντως στο Νμιτς με σοβαρο προβλημα, πιθανον ειλεό, που τον ειχε απασχολησει και περυσι. Τον Ζαχουλη (γεννημενος το 1923 και βαθυτατα ερωτευμενος με το αυτοκινητο και τους αγωνες) τον χαρηκα οταν ηρθε περυσι στο ACCS. Και χαρηκε κι εκεινος που ειδε αυτοκινητα… νεότερά του. Γινε καλα αμεσως, νεε μου. Ειναι εντολη.
