Όλοι οι γονείς θέλουμε να καθοδηγούμε τα παιδιά μας με θετικό τρόπο και να ενθαρρύνουμε την καλή τους συμπεριφορά. Ακόμη κι όταν έχουν μια συμπεριφορά που δεν εγκρίνουμε, ο στόχος μας είναι να τα βοηθήσουμε να την αλλάξουν και να καταλάβουν τι είναι σωστό. Και επειδή ξέρουμε ότι οι φωνές και οι εντάσεις σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει τι είναι σωστό, ας δούμε μερικούς καλύτερους τρόπους επικοινωνίας ώστε να βελτιώσουμε τη μεταξύ μας σχέση αλλά και τη συμπεριφορά του παιδιού.
*Βάζουμε κανόνες
Οι οικογενειακοί κανόνες ωφελούν τόσο εμάς τους μεγάλους όσο και τα παιδιά μας, διευκολύνοντας την καθημερινότητά μας. Ένα παιδί που έχει μάθει να λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο των οικογενειακών κανόνων, είναι πιο να σεβαστεί τους κανόνες και μετέπειτα στη ζωή του. Οι οικογενειακοί κανόνες πρέπει να είναι κατανοητοί στο παιδί και όχι υπερβολικά αυστηροί.
*Είμαστε συνεπείς
Αν το παιδί έχει μια λάθος συμπεριφορά ή δεν υπακούει σε κάποιον οικογενειακό κανόνα, θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με τις συνέπειες των πράξεών του. Εξηγούμε στο παιδί εκ των προτέρων τις συνέπειες και φροντίζουμε να είναι λογικές. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να είμαστε υπερβολικά αυστηροί, νομίζοντας ότι έτσι μαθαίνουμε στο παιδί τι είναι σωστό.
*Ακούμε το παιδί
Όταν ακούμε τη γνώμη του παιδιού μας, του δείχνουμε ότι το αντιμετωπίζουμε ισότιμα και έτσι αποκτά την αυτοπεποίθηση να παίρνει δικές του αποφάσεις και να εμπιστεύεται την κρίση του. Επίσης, όταν αντιμετωπίζουμε τις διαφωνίες του παιδιού με ενσυναίσθηση, χτίζουμε μια καλύτερη επικοινωνία μαζί του. Πέρα από την αξία που έχει από μόνη της η καλή σχέση με το παιδί μας, εξασφαλίζει και ότι θα δέχεται πιο εύκολα αυτά που του λέμε.
*Δείχνουμε ενθουσιασμό
Όλα τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση και ζεστασιά. Γι’ αυτό δεν ξεχνάμε να επιβραβεύουμε το παιδί για όσα εκτιμάμε στη συμπεριφορά του, ακόμη και τα πιο μικρά. Άλλωστε, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν μια συμπεριφορά όταν τα έχουμε επιβραβεύσει για αυτή.
*Διατηρούμε την ψυχραιμία μας
Όταν το παιδί έχει μια συμπεριφορά που δεν εγκρίνουμε, οφείλουμε να του εξηγήσουμε με ψυχραιμία και κατανοητό τρόπο τον λόγο που θέλουμε να αλλάξει τη συμπεριφορά αυτή. Μπορεί να νομίζουμε ότι χρειάζονται φωνές για να ακουστούμε, στην πραγματικότητα όμως ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Όταν μιλάμε με ήρεμη φωνή, το παιδί θα αναγκαστεί να δώσει μεγαλύτερη προσοχή για να μας ακούσει.
*Είμαστε συγκεκριμένοι
Σχολιάζουμε τι ακριβώς μας έκανε να χαρούμε στη συμπεριφορά του παιδιού, ώστε να του δείξουμε ότι παρατηρούμε και εκτιμάμε όσα κάνει.
*Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις
Μπορεί να νομίζουμε ότι φράσεις όπως «πάλι καλά εσύ διαβάζεις από μόνος σου και δεν πρέπει να σε πιέζω όπως κάνω με τον αδερφό σου» ενθαρρύνουν την καλή συμπεριφορά του παιδιού, στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν ισχύει. Μέσω της σύγκρισης -ακόμη κι όταν θέλουμε να δείξουμε στο παιδί ότι κάνει το σωστό- περνάμε λάθος μήνυμα. Γι’ αυτό επιβραβεύουμε το παιδί χωρίς να καταφεύγουμε σε συγκρίσεις.
