Tα τελευταία χρόνια καταγράφεται στην Ευρώπη μια ανησυχητική αύξηση των περιπτώσεων τροπικών ασθενειών που μεταδίδονται από κουνούπια, όπως ο δάγκειος πυρετός και η ελονοσία. Το κλίμα επηρεάζει άμεσα την εξάπλωση και την κατανομή των εντόμων που μεταδίδουν παθογόνα, καθώς ο κύκλος ζωής και η επιβίωσή τους συνδέονται με τη θερμοκρασία και την υγρασία.
Η λεϊσμανίαση είναι μία από τις τροπικές ασθένειες που εξαπλώνεται λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των παραμελημένων τροπικών ασθενειών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Πρόκειται για μια ομάδα παθήσεων που προκαλούνται από το παράσιτο Leishmania infantum, που μεταδίδεται από το τσίμπημα των αμμόμυγων. Αυτά τα έντομα είναι μικρότερα και πιο τριχωτά από τα κουνούπια.
Η λεϊσμανίαση έχει μια σειρά από διαφορετικά συμπτώματα. Η νόσος προκαλεί πληγές στο δέρμα που μπορεί να εξελιχθούν σε επώδυνα έλκη και η βλεννογονοδερματική παραλλαγή, επηρεάζει τις μεμβράνες της μύτης, του στόματος και του λαιμού, προκαλώντας πληγές.
Η πιο σοβαρή είναι η σπλαχνική μορφή, η οποία επηρεάζει εσωτερικά όργανα όπως το ήπαρ και ο σπλήνας, προκαλώντας πυρετό, απώλεια βάρους και αναιμία. Εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο.
Σε αντίθεση με άλλες τροπικές λοιμώξεις, είναι παρούσα στις χώρες της Νότιας Ευρώπης ως ζωονόσος, που σημαίνει ότι μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω της επαφής με ζώα. Ενας από τους φορείς του παρασίτου είναι οι σκύλοι. Τα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο είναι τα μικρά παιδιά και ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς
