Τον αποχαρακτηρισμό από το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών των εκτάσεων που καλύπτονται από αραιή βλάστηση κι έχουν ως κυρίαρχο είδος τον ασπάλαθο (Calicotme villosa L.) και φρυγανώδη βλάστηση, ανέδειξε με παρέμβαση του ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, σχολιάζοντας πως αποτελεί ένα πρώτο βήμα αντιμετώπισης μιας πλειάδας προβλημάτων που κληρονομήθηκαν από διαχρονική αβελτηρία και τα τραγικά λάθη της προηγουμένης περιόδου, πάνω στα οποία η Κυβέρνηση εργάζεται με συνέπεια και αποκλειστικό γνώμονα την εξεύρεση λύσεων.
Ακολουθεί η παρέμβαση του Γιάννη Κεφαλογιάννη:
«Από το 2017, όταν αναδείξαμε με ξεκάθαρο τρόπο τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από την προχειρότητα των αποφάσεων για τους δασικούς χάρτες, είχαμε αναπτύξει στην πρόταση μας το ζήτημα της ανάγκης για τον αποχαρακτηρισμό των εκτάσεων που καλύπτονται από αραιή βλάστηση. Επαναλαμβάνω ότι, με δεδομένη τη σημασία που έχει η κατοχή και η αξιοποίηση των γαιών στον πυρήνα της κρητικής κοινωνίας, θεωρώ ως ελάχιστη υποχρέωση όλων μας να τοποθετούμαστε για το ζήτημα υπεύθυνα και απολυτά ξεκάθαρα. Από την πρώτη στιγμή αυτή η Κυβέρνηση σε κάθε ζήτημα που διαχειρίστηκε έχει αποδείξει ότι αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ακούει την κοινωνία και λειτουργεί με υπευθυνότητα. Η απόφαση αυτή έρχεται μετά από επίσημο ερώτημα που απηύθυνε στο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς, στις 23 Μαρτίου.
Σε αυτή την κατεύθυνση, ο αποχαρακτηρισμός των εκτάσεων με αραιή βλάστηση αποτελεί ένα πρώτο βήμα αντιμετώπισης μιας πλειάδας προβλημάτων που κληρονομήθηκαν από διαχρονική αβελτηρία και τα τραγικά λάθη της προηγουμένης περιόδου, πάνω στα οποία η Κυβέρνηση εργάζεται με συνέπεια με αποκλειστικό γνώμονα την εξεύρεση λύσεων.
Ο ασπάλαθος είναι ένα είδος που μέχρι σήμερα χαρακτήριζε δασικές εκτάσεις όταν βρίσκεται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 25%. Ο αποχαρακτηρισμός του ασπάλαθου από δασικό είδος, ουσιαστικά αποχαρακτηρίζει περιοχές που σε ένα σημαντικό βαθμό ενσωματώνουν περιπτώσεις εκτάσεων που καλλιεργούνταν μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο (1945) και οι οποίες σταδιακά λόγω μετακίνησης πληθυσμών – αστυφιλίας έπαψαν να καλλιεργούνται σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα και σήμερα εξελίχθηκαν χλωριστικά σε ασπαλαθώνες. Δηλαδή κυρίως είναι οι περιοχές που στο χάρτη φαίνονται ως ΑΔ ή και κάποιες ΔΔ και σύμφωνα με μια πρώτη άτυπη ενημέρωση που έχω υπολογίζεται για το Ρέθυμνο ότι θεραπεύει περιπτώσεις περίπου στο 15% του συνολικού προβλήματος, ποσοστό που αυξάνεται και από την ενσωμάτωση στην εξαίρεση από δασικές εκτάσεις περιοχών με φρυγανώδη βλάστηση.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια με θεσμική προσήλωση και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ενεργειών και στοχευμένων παρεμβάσεων για την άμεση υλοποίηση όλων των λύσεων οι οποίες πρόσφατα παρουσιάστηκαν στο Ρέθυμνο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κώστα Σκρέκα με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και πλήρη σαφήνεια».
