Κλείνοντας την ομιλία του ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε λάθος να επικρίνονται οι ανησυχίες για τα εθνικά μας θέματα που είναι «εύλογες και υπαρκτές», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θέλω να υπογραμμίσω, ότι οι προβληματισμοί και ανησυχίες που εκφράζονται για τα εθνικά μας θέματα είναι εύλογες και υπαρκτές. Τους δημιουργεί άλλωστε η επιθετικότητα και ο αυξανόμενος αναθεωρητισμός της Τουρκίας. Η ανάδειξή τους στην ουσία ενισχύει τις πάγιες εθνικές μας θέσεις, ιδίως όταν εκφράζονται από υπεύθυνα χείλη. Είναι λάθος να αντιμετωπίζονται ως επικριτικές, εφόσον μάλιστα η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή». Ήταν μια έμμεση αναφορά στην πρόσφατη κόντρα Κυριάκου Μητσοτάκη – Αντώνη Σαμαρά, ωστόσο ο ίδιος αν και φαίνεται να εναντιώνεται στην αποδοκιμασία προς τον Σαμαρά, που διαθέτει υπονοεί ότι διαθέτει εγκυρότητα και υπευθυνότητα («… από υπεύθυνα χείλη»), παρόλα αυτά επισημαίνει ότι η ανησυχία προέρχεται από την προκλητική στάση της Τουρκίας, αναγνωρίζοντας πως είναι στο σωστό δρόμο η εξωτερική πολιτική, υπογραμμίζοντας: «…η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή».
Ένα άλλο μήνυμα μες πολλαπλούς αποδέκτες ήταν για θέματα της δικαιοσύνης. Από τη μια πλευρά στιγμάτισε έμμεσα τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΠΑΣΟΚ να επικρίνουν για μεροληπτική στάση τη Δικαιοσύνη αναφέροντας ότι: «Η πίστη στη Δικαιοσύνη είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την λειτουργία της δημοκρατίας», από την άλλη όμως, δεν διαχώρισε τη χώρα μας στις διαπιστώσεις του, πως: «Ακόμη και κράτη-μέλη της Ε.Ε. μπαίνουν στον πειρασμό να χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να είναι αδιανόητο και όμως συμβαίνει», προσθέτοντας το υπαρκτό -και ομολογούμενο ακόμα και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη- πρόβλημα για τις καθυστερούμενες δικαστικές αποφάσεις, λέγοντας: «Η καθυστέρηση στην απόδοση δικαιοσύνης οξύνει την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Αν, όμως, οι πολλοί δεν εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη, ναρκοθετείται το δημοκρατικό πολίτευμα».
Πως μαλάκωνε ο «Εθνάρχης» στη Θεσσαλονίκη
Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, μπροστά σε εμβληματικές προσωπικότητες της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, όπως ο πρώτος πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ Χρήστος Κοσκινάς ή ο πρώην υπουργός και δήμαρχος Σωτήρης Κούβελας, πολλές ήταν οι ανέκδοτες στιγμές από τη ζωή του Κωνσταντίνου Καραμανλή που ακούστηκαν.
Ο ανιψιός του «Εθνάρχη» , ο Κώστας Καραμανλής, ανέφερε ότι όποτε έφθανε στη Θεσσαλονίκη «άνοιγε η καρδιά του, μαλάκωνε το ύφος του» και ο αυστηρός Καραμανλής «γινόταν πιο εκδηλωτικός, πιο προσηνής». Μάλιστα πρόσθεσε ότι οι πιο δυνατές φιλίες του ήταν αυτές με τους Θεσσαλονικιούς, όπως με τους πολίτικους και πρώην υπουργούς (και Μακεδονίας Θράκης) του Νίκου Μάρτη και του Νίκου Ζαρτινίδη, με τον στρατηγό Αγαμέμνων Γκράτσιο, τον δικηγόρο και βουλευτή Απόστολο Αηδονά, τους δημοσιογράφους Νίκο Μέρτζο και Φαίδωνα Γιαγκιόζη.
Η πρόβλεψη για τη Χούντα στις ακτές της Ροδόπης
Ο δημοσιογράφος Φαίδων Γιαγκιόζης που μίλησε για το βιβλίο, καθώς επί 40 χρόνια ακολουθούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην πολιτική διαδρομή του, αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε ένα ανέκδοτο γεγονός, πως δηλαδή ο έμπειρος πολιτικός είχε προβλέψει τον ερχομό της Δικτατορίας και τα δεινά της χώρας πολλά χρόνια πριν. «Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1961», αφηγήθηκε, «μετά από μια ομιλία του στην πλατεία Αριστοτέλους, ζήτησε από μένα και τον Νίκο Μέρτζο, νεαρούς δημοσιογράφους τότε να τον ακολουθήσουμε στην περιοδεία του στην Θράκη. Στο ύψος της Κομοτηνής έκανε μια στάση και μας φώναξαν από τη συνοδεία του να τον συναντήσουμε κάτω στην παραλία στο Φανάρι, προς έκπληξη των σχεδόν 50 δημοσιογράφων και φωτογράφων που κατέγραφαν την περιοδεία, καθώς εγώ και ο Μέρτζος ήμασταν νέοι. Τον είδαμε να στρώνει ένα μαντήλι στην άμμο και να κάθεται, εμείς σαν καντηλέρια δίπλα του κι αυτός να μιλά προς τη θάλασσα χωρις να μας καθισμένος να κοιτά τη θάλασσα χωρίς να μας κοιτά και μονολογούσε: «εγώ θα φύγω, θα έρθουν δύσκολες μέρες στη χώρα μας, ο λαός θα δεινοπαθήσει, η οικονομία θα καταρρεύσει ,οι ευρωπαϊκές χώρες θα βλέπουν την Ελλάδα με περιφρόνηση. Και αφού τελείωσε μας παρακάλεσε να φύγουμε» προσθέτοντας ότι δεν κατάλαβαν πως περιέγραψε την επερχόμενη Δικτατορία έξι χρόνια πριν.
Το τραγούδι του Γκρούεζα και τα κεριά του Γκιουλέκα
Για τη στιγμή που έρχεται στην Ελλάδα το 1974 αναφέρθηκε ο υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης Κώστας Γκιουλέκας που αποκάλυψε ότι « ο πατέρας μου με έβαζε να κρατώ αναμμένα κεριά στο μπαλκόνι του σπιτιού μας, αναμένοντας την είδηση ότι προσγειώθηκε στην Ελλάδα το αεροπλάνο που μετέφερε τον Καραμανλή από το Παρίσι, ενώ παίζαμε επαναλαμβανόμενα στο πικάπ το τραγούδι ‘»Ε, Ε. Έρχεται». Για την ιστορία, επρόκειτο για ένα τραγούδι των Άρη Γκρούεζα – Δημήτρη Ιλισσιώτη που είχε κυκλοφορήσει σε δίσκο 45 στροφών το 1966, όταν ο Κων. Καραμανλής παρέμενε αυτοεξόριστος στο Παρίσι, και είχε γίνει αμέσως ιδιαίτερα δημοφιλές στις τάξεις των οπαδών της ΕΡΕ, με τους στίχους: «Ε… Ε… Έρχεται, Ε… Ε… Έρχεται! Το καμάρι της Ελλάδος και του έθνους η ελπίς, να μας κυβερνήσει πάλι, Κώστας ο Καραμανλής. Στην πατρίδα μας να δώσει, την πορεία την σωστή, που την καρτερούσε πάντα, καθ’ ελληνική ψυχή.
Καραμανλή, Καραμανλή, μεγάλε αρχηγέ μας, να θριαμβεύσει η Φυλή, εσύ οδήγησέ μας, Ε. Ε. Έρχεται, Ε. Ε. Έρχεται». Ο Άρης Γκρούεζας (που το επώνυμο του είναι ίδιο με τον κομματάρχη Γκρούεζα του… Μαυρογυαλούρου στην ταινία «Υπάρχει και Φιλότιμο», του 1965), είχε βγάλει δίσκους με ανάλογους… ύμνους για τον Ανδρέα Παπανδρέου: « Του μεγάλου σου πατέρα, είσαι το δεξί το χέρι, και της χώρας μας θα γίνεις, το πιο λαμπερό αστέρι. Παπανδρέου, Παπανδρέου, γιος του ένδοξου αρχηγού. Βράχος της Δημοκρατίας, και προστάτης του λαού», αλλά και για τους χουντικους πραξικοπηματίες: «Στις είκοσι μια τ’ Απρίλη, σηκωθήκαν έξι φίλοι, του στρατού μας οι φωστήρες, και του έθνους μας σωτήρες. Να μας ζήσει ο Στρατός, Σπαντιδάκης, Πατακός, Κόλιας ο Πρωθυπουργός, Μακαρέζος, Αγγελής, κι’ όλοι οι επιτελείς».
Οι φωνές του Καραμανλή και τα μπάζα που «εξαφανίστηκαν»
Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμω Ελλάδας και δήμαρχος Αμπελοκήπων – Μενεμένης Λάζαρος Κυρίζογλου, είχε τις δικές του αναμνήσεις από την αποφασιστικότητα του Καραμανλή, καθώς ως νεολαίος βρισκόταν στο Διοικητήριο την επομένη του μεγάλου σεισμού της Θεσσαλονίκης, τον Ιούλιο του 1978, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο είχε μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Τότε είχε αποφασιστεί η κατεδάφιση των επικίνδυνων ετοιμόρροπων παλαιών δικαστηρίων στην οδό Εθνικής Αμύνης (φωτογραφία) και η άμεση απομάκρυνση των ερειπίων, που όμως καθυστερούσε. Ο Καραμανλής φώναξε αμέσως τον εργολάβο, με τις φωνές του «να ακούγονται δρόμους πιο κάτω έως την… Εγνατία» και τελικά ζήτησε από τον παριστάμενο διοικητή του Γ’ Σώματος Στρατού να απομακρύνει τα μπάζα έως το πρωί, ενώ η ώρα ήταν 9 – 10 το βράδυ. «Και πράγματι», πρόσθεσε ο κ. Κυρίζογλου, «το πρωί όταν περάσαμε, είδαμε τη φαγάνα να παίρνει την τελευταία ποσότητα από τα ερείπια».
πηγη:grtimes.gr
