Το πρώτο ερωτηματικό συνδέεται με κάποιους υφυπουργούς (Μ. Κεφάλα, Γ. Κεφαλογιάννης) οι οποίοι εξακολουθούν να διατηρούν προβληματισμούς, με την υφυπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας να προεξοφλείται μάλιστα από πολλούς ότι θα διαφοροποιηθεί.
Η θέση του Μεγάρου Μαξίμου απέναντι στο ενδεχόμενο διαφοροποίησης υφυπουργών παραμένει αμφίσημη και στην ουσία αφήνει να εννοηθεί πως οι αποφάσεις θα ληφθούν αναλόγως με την στάση που θα τηρήσει καθένας στην ψηφοφορία.
Από την στιγμή πάντως που ένας υπουργός «απαλλάσσεται» στην πράξη από την «αυξημένη θεσμική ευθύνη» που έχει για την στήριξη των νομοσχεδίων που εγκρίνονται συλλογικά, συνιστά ερώτημα το πώς θα δικαιολογηθεί πολιτικά μία διαφορετική αντιμετώπιση υφυπουργού ο οποίος θα επιλέξει να απέχει. Την στιγμή μάλιστα που οι υφυπουργοί δεν μετέχουν στο Υπουργικό Συμβούλιο όπου λαμβάνονται συλλογικά οι αποφάσεις.
Εάν, από την άλλη πλευρά, υπάρξει μετά τον κ. Βορίδη και ένας ή περισσότεροι υφυπουργοί που θα επιλέξουν αποχή, ο πολιτικός αντίκτυπος θα είναι σίγουρα μεγαλύτερος για την κυβέρνηση και δεν είναι βέβαιο εάν το Μέγαρο Μαξίμου θα τον προσπεράσει.
Σε κάθε περίπτωση πάντως δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η απομάκρυνση για υφυπουργό σε περίπτωση που καταψηφίσει το νομοσχέδιο, κάτι που έχει γίνει αποδεκτό ως επιλογή μόνο για τους βουλευτές.
Προσπάθεια ωστόσο του Μεγάρου Μαξίμου και σε ότι αφορά την ΚΟ της ΝΔ είναι να περιοριστούν όσο το δυνατόν εκείνοι που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο και να επιλέξουν, εφόσον δεν πείθονται από την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, την αποχή ως λιγότερο επώδυνη πολιτικά για την κυβερνητική πλειοψηφία.
Οι μέχρι σήμερα ενδείξεις δεν δημιουργούν πάντως την αίσθηση ότι ο αριθμός των έως 40 γαλάζιων βουλευτών που βρίσκονται σε τροχιά διαφοροποίησης τείνει να περιοριστεί παρά και την εκτενή εσωκομματική συζήτηση που διεξήχθη στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ.
Τουναντίον, στα ξεκάθαρα «όχι» προστέθηκε χθες και εκείνο της Φωτεινής Αραμπατζή και υπολογίζεται πλέον ότι ξεπερνούν τους 15 οι γαλάζιοι βουλευτές που έχουν δηλώσει ότι θα καταψηφίσουν ή προσανατολίζονται προς αυτή την κατεύθυνση.
Η διέξοδος της αποχής που από την πρώτη στιγμή έχει δοθεί στους διαφωνούντες βουλευτές της ΝΔ, οι χαμηλοί τόνοι απέναντι στα «ιερά κηρύγματα» της Εκκλησίας και φυσικά τα επί της ουσίας «στραβά μάτια» του Μεγάρου Μαξίμου έναντι της διαφοροποίησης του υπουργού Επικρατείας, καταδεικνύουν πάντως ότι επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να προχωρήσει μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου με ανυποχώρητη ρητορική, αλλά και με σειρά συμβιβασμών που στόχο έχουν να περιορίσουν όσο είναι δυνατόν τις αντιδράσεις του πιο συντηρητικού ακροατηρίου.
Αυτό φαίνεται εν πολλοίς και από το ίδιο το επιχείρημα για την περίπτωση του κ. Βορίδη, ότι δηλαδή είχε εκφράσει την αντίρρησή του πριν γίνει υπουργός. Είναι γνωστό ότι ο κ. Βορίδης κατέχει υπουργική θέση σε όλη την διάρκεια της διακυβέρνησης της ΝΔ, ενώ η δέσμευση του κ. Μητσοτάκη αναλήφθηκε το περασμένο καλοκαίρι.
Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός δεν επιθυμούσε να προκληθούν μεγαλύτερες εσωκομματικές αναταράξεις και από την στιγμή που δεν υπήρχε άλλη διαφοροποίηση σε επίπεδο υπουργών επήλθε συμβιβασμός και ο υπουργός Επικρατείας θα απέχει αντί να καταψηφίσει και θα παραμείνει στην κυβέρνηση.
Ο ίδιος ο κ. Βορίδης εξήγησε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι επέλεξε την αποχή γιατί δεν θέλει να δημιουργήσει πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό να σχολιάζει θετικά το γεγονός ότι οι διαφωνίες εκφράζονται «με δομημένο τρόπο».
Πάντως και ο υπουργός Επικρατείας από την πλευρά του εκφράστηκε θετικά για την διαδικασία αναλυτικής ενημέρωσης και διαλόγου που ακολούθησε το Μέγαρο Μαξίμου.
πηγη:Dnews
