Το Apollo 13, η έβδομη επανδρωμένη αποστολή του διαστημικού προγράμματος Apollo και η τρίτη προγραμματισμένη προσεδάφιση στο φεγγάρι, εκτοξεύτηκε στις 13 Απριλίου του 1970.
Περίπου 55 ώρες και 55 λεπτά μετά την έναρξη της πτήσης, μια δεξαμενή οξυγόνου στην άκατο διακυβέρνησης ανατινάχθηκε, με αποτέλεσμα να πάθει βλάβη η δεύτερη δεξαμενή οξυγόνου.
Με τα αποθέματα ενέργειας, νερού και οξυγόνου να έχουν εξαντληθεί, οι αστροναύτες, John ‘Jack’ Swigert, Fred Haise και James Lovell, αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τη σεληνάκατο, συνδεδεμένη με το υπόλοιπο σκάφος, αλλά απομονωμένη από αυτό, ως αυτοσχέδια «σωσίβια λέμβο».
Κόντρα σε όλες τις πιθανότητες και με τα μάτια του κόσμου να παρακολουθούν κάθε εξέλιξη, οι αστροναύτες και οι επιστήμονες του επίγειου ελέγχου κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα επιτυχημένο ταξίδι επιστροφής στη Γη. Όμως το γεγονός ότι το αποτέλεσμα είναι γνωστό δεν μειώνει τον σημαντικό αντίκτυπο αυτής της συγκλονιστικής, συχνά αγωνιώδους αφήγησης της αποστολής. Ορισμένες ιστορίες αξίζει να ξαναδιηγηθούν, ιδίως όταν είναι τόσο καλά ειπωμένες όσο αυτή.
Σύμφωνα με το Screen Daily, ο Βρετανός σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ Πίτερ Μίντλετον χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό αρχειακού ήχου, κινηματογραφικού υλικού και φωτογραφιών, σε συνδυασμό με μεταγενέστερες συνεντεύξεις των βασικών προσώπων και μερικά νέα πλάνα -συμπεριλαμβανομένων των πλάνων που ανακατασκευάζουν το εσωτερικό του διαστημοπλοίου- για να δημιουργήσει μια συναρπαστική, άκρως ενδιαφέρουσα αναπαράσταση της περιπετειώδους αποστολής.
Το Netflix κατέχει τα δικαιώματα της ταινίας, αλλά όπως και η βραβευμένη με Emmy ταινία Apollo 11 του Τοντ Ντάγκλας Μίλερ για το 2019, η οποία άντλησε από το ίδιο πλούσιο πηγάδι αρχειακών πηγών της NASA για να αφηγηθεί την ιστορία της πρώτης σεληνιακής προσγείωσης, πρόκειται για μια ταινία που αξίζει να προβληθεί στη μεγάλη οθόνη.
Η αποστολή έχει εξερευνηθεί κινηματογραφικά και στο παρελθόν, κυρίως στην ταινία Apollo 13 του Ροντ Χάουαρντ με τον Τομ Χανκς στο ρόλο του κυβερνήτη Τζέιμς Λόβελ, και μέσα από πολλά ντοκιμαντέρ σε διάφορες μορφές.
Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με αρχειακό και νέο υλικό
Όμως αυτή η τελευταία ταινία επωφελείται από την πρόσβαση σε πλούσιο υλικό που είχε ελάχιστα προβληθεί στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων των οικιακών βίντεο της οικογένειας Λόβελ, τα οποία ενσωματώνονται με ισχυρό αποτέλεσμα στην ταινία. Η σύζυγος του Λόβελ, Μέριλιν, και τα τέσσερα παιδιά του ζευγαριού παρέχουν ένα συναισθηματικό αντίποδα στις ήρεμες, κοφτές ανταλλαγές που εκτυλίσσονται μέσω των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ του Apollo και του επίγειου ελέγχου.
Φαίνεται αξιοσημείωτο τώρα, αλλά, καθώς οι αστροναύτες είχαν υπογράψει αποκλειστικές συμφωνίες με το περιοδικό «Life», ένας φωτογράφος ήταν παρών στο σαλόνι του Λόβελ καθ’ όλη τη διάρκεια του δράματος που εκτυλισσόταν, αποτυπώνοντας την αγωνία και τις στιγμές απόγνωσης της Μέριλιν, καθώς απαντούσε σε τηλεφωνήματα και προσπαθούσε να προστατεύσει τα παιδιά της από τη σοβαρή πραγματικότητα της κατάστασης.
Το εκτενές ηχητικό υλικό συνοδεύεται από πλάνα που έχουν γυριστεί μέσα στον έλεγχο της αποστολής. Και ενώ οι άμεσες αντιστοιχίες μεταξύ του ηχητικού και του οπτικού υλικού είναι αρκετά σπάνιες, το μοντάζ σημαίνει ότι το υλικό συμπληρώνει τουλάχιστον το ηχητικό αρχείο της κρίσης.
Το υλικό επί του σκάφους είναι πολύ πιο περιορισμένο -όπως είναι λογικό, μόλις έσκασε η δεξαμενή οξυγόνου, οι αστροναύτες είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους από το να αποτυπώσουν την κατάστασή τους για τις επόμενες γενιές, και όχι μόνο την έντονη σωματική δυσφορία της εμπειρίας. Δεδομένου ότι οι θερμαντήρες και οι ανεμιστήρες έπρεπε να απενεργοποιηθούν για εξοικονόμηση ενέργειας, η θερμοκρασία στο σκάφος έπεσε λίγο πάνω από το μηδέν, καθιστώντας τον ύπνο αδύνατο.
Οι κινηματογραφιστές αναδημιουργούν τον πίνακα οργάνων του σκάφους και τραβούν νέο υλικό για να ενισχύσουν την κάλυψη από το εσωτερικό του διαστημόπλοιου.
Μαζί με την ατμοσφαιρική χρήση της μουσικής, τα πλάνα που δείχνουν κυκλώματα να κολυμπούν σε συμπυκνωμένο νερό και τα φώτα συναγερμού να αναβοσβήνουν μανιωδώς αυξάνουν σημαντικά την ένταση μιας ήδη συγκλονιστικής εμπειρίας θέασης.
