Μια πέτρινη πλάκα από την Εποχή του Χαλκού πιστεύεται πως είναι ο παλιότερος τρισδιάστατος χάρτης στην Ευρώπη, σύμφωνα με όσα ανακάλυψαν ερευνητές στη Γαλλία.
Όπως διαβάζουμε στο Euronews, η πλάκα του Σαντ Μπέλεκ ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην περιοχή της Βρετάνης το 1900, ωστόσο πέρασε περισσότερο από έναν αιώνα στην αφάνεια, κρυμμένη στο κελάρι του Μουσείου της Εθνικής Αρχαιολογίας στο Σαν Ζερμέν Λεγιέ, στα δυτικά της πόλης του Παρισιού.
Ο τρισδιάστατος χάρτης του 3100 π.Χ.
Οι ειδικοί πιστεύουν πως χρονολογείται από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, περίπου στο 3100 π.Χ. Υπέπεσε και πάλι στην αντίληψη των επιστημόνων το 2014, όταν οι ερευνητές Ιβάν Πεϊγιέ και Κλεμάν Νικολά το αναζητούσαν, αφότου διάβασαν για την πέτρινη αυτή πλάκα σε ένα παλιό επιστημονικό δημοσίευμα. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα σημάδια και τις επιγραφές στην πλάκα μήκους 2,2 μέτρων και πλάτους 1,53 μέτρων.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για κάποιον χάρτη, καθώς ορισμένα από τα σημάδια σε αυτό φαίνεται να επαναλαμβάνονται και να συνδέονται μεταξύ τους με γραμμές που δημιουργούν ένα δίκτυο, ενώ ορισμένα είναι πιο βαθιά χαραγμένα, σαν να υπήρχε η πρόθεση να σημειωθεί η σημαντικότητά τους. Αν το συμπέρασμα αυτό αποδειχθεί αληθές, τότε θα μιλάμε για τον παλιότερο τρισδιάστατο χάρτη της Ευρώπης, όπως αναφέρει το iefimerida.gr.
Ενας χάρτης που αποτυπώνει έκταση 30 χιλομέτρων
Οι ίδιοι ερευνητές θέλησαν να επαληθεύσουν τη σύνδεση του χάρτη με τη γεωγραφική περιοχή όπου βρέθηκε και διαπίστωσαν πως οι επιγραφές ταιριάζουν με ένα πεδίο κοντά στο σημείο όπου ανακαλύφθηκε η πλάκα. Επιπλέον, διαπίστωσαν πως η περιοχή που χαρτογραφείται από την πλάκα καλύπτει μια έκταση περίπου 30 χιλιομέτρων κατά μήκος του ποταμού Οντέ.
Η πλάκα ωστόσο φαίνεται πως φυλά πολλά ακόμη μυστικά της κρυμμένα. Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη αποκρυπτογραφήσει τους λόγους που βρέθηκε σε έναν τάφο.
Η υπόθεση που διατυπώνουν είναι πως ο τάφος χτίστηκε για τον τελευταίο εκπρόσωπο από μια σημαντική γενιά επιφανών ανθρώπων (βασιλιάδων) που βασίλεψαν στην περιοχή τότε. Ακόμη, υποθέτουν πως ενδεχομένως να αφορούν σε κάποιον γραφέα, τον δημιουργό του χάρτη που, σύμφωνα με τα έθιμα της Εποχής του Χαλκού, τοποθετείτο σε παρόμοιους τάφους.
