Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου η δημοσιογράφος Αντιγόνη Ανδρεάκη από την Κρήτη, μέσα από μια συγκλονιστική ανάρτηση μοιράζεται όλα αυτά που βιώνει και δίνει μια εικόνα από τον σκληρό αγώνα που δίνει ενάντια στον καρκίνο.
Η ανάρτηση της Αντιγόνης Ανδρεάκης:
Ο καρκίνος έρχεται αποφασισμένος να στα πάρει όλα …Όλα !
Αν όχι την ίδια σου την ζωή , τότε ότι άλλο έχεις …
Δεν είναι τα μαλλιά , η όψη σου που ξεθωριάζει, αλλάζει δραματικά και συχνά δεν αναγνωρίζεις μέσα στην πορεία των θεραπειών.
Δεν είναι το σώμα που ταλαιπωρείται από την χημεία των φαρμάκων, τα χειρουργεία, τους φρικτούς πόνους των παρενεργειών..
Θέλει και την ψυχή σου…
Τους φόβους, την αγωνία που φωλιάζει μέσα σου και πρέπει να την ξεριζώσεις…
Τον πόνο για το εάν είσαι εδώ την επόμενη ημερά …
Τις ατέλειωτες νύχτες αυπνίας μετρώντας φίλους, στιγμές, λεφτά ..
Τα θέλει όλα !
Είναι σαν ένας τυφώνας που έρχεται ύπουλα μέσα σε μια ηλιόλουστη ημέρα και πάνω που νιώθεις κάθε αχτίδα του ήλιου στο κορμί σου, ένας αέρας σε πετάει από την βολική σου θέση και σε βάζει να τρέχεις να σωθείς από την μανία του…
Ένας τυφώνας που θέλει με μανία να ξεριζώσει ότι έχεις χτίσει πέτρα πέτρα, στιγμή στιγμή …
Την οικογένεια σου, την δουλειά σου, τους φίλους σου , εσένα …
Κι όμως…
Όσο πιο δυνατά πατήσεις τα πόδια σου κόντρα στον άνεμο.
Όσο πιο σθεναρά αντιπροβάλεις την δύναμη της ψυχής σου απέναντι στον φόβο και τον πόνο ..
Τόσο πιο νικητής θα βγεις….
Ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί…
Κι ας έρχεται με την μανία του χειρότερου εχθρού σου …
Γιατί εσύ ξέρεις πως η δύναμη σου είναι ανίκητη…
Κι όσες φορές κι αν χρειαστεί θα τον κερδίζεις!
Μπορεί να μου έκλεψε στιγμές από το μεγάλωμα της κόρης μου.
Από τις αγκαλιές της οικογένειας μου.
Να έκανε φίλους να μου γυρίσουν την πλάτη.
Να με υποχρέωσε να βρω χρήματα που δεν είχα πουλώντας όσα πολύτιμα είχα αποκτήσει, μπορεί να με έστρεψε στην ανάγκη των ξένων.
Μπορεί να μου πήρε έστω και πρόσκαιρα την γαλήνη και την αρμονία που πάντα επιδίωκα…
Μπορεί να με λύγισε στιγμές κάνοντας τα μάτια μου ποτάμι από δάκρυα …
Μπορεί να γέμισε το κορμί μου πόνους και φάρμακα που συχνά δεν μου επιτρέπουν καν να περπατήσω η να ορίσω την εικόνα μου όπως επιθυμώ …
Την ψυχή μου όμως δεν μου την πήρε .
Και να ξέρετε πως η δύναμη της ψυχής είναι η αιτία για να χτίζεις τα πάντα από την αρχή…
Με ρωτάτε συχνά πως βρήκα το κουράγιο…
Μα υπάρχει πιο δυνατή ανάγκη από εκείνη του να συνεχίσεις να ζεις; Ούτε ηρωισμός είναι ,ούτε πράξη αξία για βραβεία !
Είναι η ανάγκη και η χαρά της ζωής !
Η παγκόσμια ημερά κατά του καρκίνου με βρίσκει ακόμη μέσα στην μάχη!
Μια μάχη που την δίνω με την δύναμη της επιστήμης, των γιατρών και του Θεού.
Και όσο κάθε μέρα ξυπνώ και βλέπω τον ήλιο ξέρω πως ήρθα για να μείνω !
